LEITZ

Ernst Leitz I (1843-1920)

Ernst Leitz I (1843-1920), een instrumentmaker met ervaring in het maken van Zwitserse horloges, kwam in 1864 bij het Optisch Instituut werken, dat in 1848 in Wetzlar was opgericht door Carl Kellner (1826-1855). Kellner overleed op jonge leeftijd aan tuberculose. Na zijn overlijden zette de weduwe van Kellner het bedrijf voort. Al snel was Leitz medeaandeelhouder, in 1869 nam hij echter alle aandelen over en introduceerde hij zijn eigen naam. Het introduceren van serieproductie zorgde ervoor dat de verkoop van Leitz-microscopen omhoog schoot. In 1887 werd de 10.000^e microscoop verkocht, in 1907 ontving bacterioloog Robert Koch de 100.000^e microscoop en Paul Ehrlich, pionier in de behandeling van syphilis door middel van Salvarsan, de 150.000^e.
Na de Eerste Wereldoorlog was de economische situatie van de Leitz-fabriek zeer slecht. De zoon van Leitz I, Ernst Leitz II genaamd, nam na het overlijden van zijn vader het bedrijf over en bouwde het opnieuw op.
Toen in 1933 Adolf Hitler aan de macht kwam en Leitz II zag dat Joden in zijn omgeving het steeds lastiger kregen, hielp hij ze aan een opleiding en een baan in zijn bedrijf. Later hielp hij ze de oversteek naar Amerika te maken zodat ze daar veilig in een van zijn winkels konden werken. In 1942 werd hij gedwongen om lid te worden van de NSDAP, mede om zijn bedrijf en werknemers te beschermen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog speelden de Leitz-fabrieken een belangrijke rol in de bewapeningsindustrie, iets waar geen ontkomen aan was. De Oekraïense dwangarbeiders, die door het Nazi-regime in de fabriek werden geplaatst, werden goed verzorgd door Ernst Leitz en diens dochter (die hiervoor zelfs naar een strafkamp moest). Het Leica-concern heeft na de oorlog meegewerkt aan een compensatieregeling voor dwangarbeiders tijdens de Tweede Wereldoorlog.